Lubiłam kiedyś i się nie wstydzę.
Ostatnio zdarza mi się powrócić do lektur, w których zaczytywałam się w dzieciństwie i wczesnych latach nastoletnich. Tym razem, skuszona półką biblioteczną, pełną książek z serii "Ulica Strachu", postawiłam na tytuł, którego okładka najmniej mi mówiła. Możliwe nawet, że tej akurat części za dzieciaka nie dorwałam, bo i po lekturze, nie przypominam jej sobie.
Historia, jak historia - bohaterkami są trzy przyjaciółki, licealistki. Dziewczyny uwielbiają plotkować, kochają się w chłopakach, chodzą na imprezy i mecze koszykówki. Standard. W pewnym momencie w ich życie wkracza morderstwo i w tym momencie typowość się kończy. Wręcz przeciwnie, sytuacja opisana w książce jest tak odrealniona, że aż trudno wyobrazić sobie, żeby mogła zaistnieć realnie. Ale chyba nie o to w tej powieści chodzi, żeby było realnie.
Przeleciałam "Co usłyszała Holly" błyskawicznie i choć się nie zachwyciłam nijak, to nie zadaję sobie również pytania, co ja w tym właściwie widziałam. Ba, nawet widzę w tym pewne początki fascynacji, którą dziś kontynuuję, zaczytując się w Stephenie Kingu. Od czegoś trzeba było zacząć.
5/10
2/5
0 komentarze:
Prześlij komentarz